Sobotni shopping

Co lubi kobieta ? Oczywiście, że zakupy?

Podobno nastrój poprawiają - czy to prawda, U mnie się raczej nie sprawdza to. Zwłaszcza gdy jadę do miasta w poszukiwaniu np. fatałaszków. Chodzę, szperam, nie wierzę w przeceny w małych sklepikach.

Tuż po ukończeniu szkoły średniej troszkę pracowałam w sklepie młodzieżowym TROLL i Cotton Club - troszkę czytaj ok 3 lata :)

Obniżki funkcjonowały tak, że cena wyjściowa szła do góry a cena NIBY ta z OBNIŻKI  była taka jak przed rabatem, albo nieznacznie się różniła. Myślicie że ludzie się nie nabierali? Otóż nabierali się :) Właścicielka sklepów się cieszyła, a mi było szkoda ludzi , że tacy naiwni są.

I to wciskanie ciemnoty Pani, że ładnie wygląda w ciuszku, a tak naprawdę  fatalnie wyglądała w danym fasonie spodni czy bluzki . 

Ale skoro chciałam pracować musiałam kłamać :) :) :) Ot taki absurd.

Jednak ta praca miała swoje też plusy.

W tych sklepach panował swoisty klimat, trzeba było wykazać się darem aranżacji i poczucia estetyki.

Można było uruchomić swoja wyobraźnię i dać jej upust w aranżacji wystawy, wnętrza sklepu.

Byłam w swoim żywiole :)

i tak oto pozostało we mnie zamiłowanie do "rzeczy pięknych inaczej" 

Mimo wszystko dziś cieszę się, że nie pracuję w takim sklepie, ze względu właśnie na to wciskanie kłamstwa kobietkom. 

 Tylko z drugiej strony czym różni się sprzedaż ubrań od sprzedaży produktów bankowych. Stwierdzam, że niczym - tylko branża inna :) :) :) 

Ale wracając do sklepu i zakupów ;) Pozostało mi mi parę nawyków typowo "ekspedientowskich"

Np: poprawianie szmatek na wieszakach gdy przechodzę i widzę, że wisi krzywo :) ; idealne odwieszanie z przymierzalni na wieszak spodni czy bluzki  i nieoddawanie sterty przymierzonych fatałaszków ekspednientce.

Sama pamietam jak mnie to irytowało.

I staram się z uśmiechem i w kulturalny  sposób odpowiadać   poprzedzone długą pauzą "NIE,  DZIĘKUJĘ" Pani, która pyta mnie "czy w czymś pomóc?" , rozumiejąc, że tak jej kazano i jak nie zapyta dostanie zwyczajnie mówiąc "ochrzan".

Wracając do meritum. 

Szperając w fatałaszkach, chodząc od sklepu do sklepu, przymierzywszy sterty szmatek doszłam do wniosku że nie umiem kupować, że gdy patrzę na metkę i widzę cenę bluzeczki takiej mini mini i ubogiej grubo ponad stówę, patrząc na te obniżki, ktore nawet obniżek w życiu nie widziały odechciewa mi się zakupów. Szkoda mi zwyczajnie  pieniędzy. Po szybkim zastanowieniu jak zwykle ląduję w okrzykniętym przez jednych , przez innych krytykowanym lumpeksie i tam czuję sie  już normalnie :) 

Czy też tak macie? 

Jednak sa rzeczy którym oprzeć się nie mogę, 

Tekstylia, tkaniny i inne pasmanterie :)  I tu już cena  się nie liczy .

Mój sobotni shopping zakończył się właśnie w uwielbianej przeze mnie łomżyńskiej Janeczce.

Przytargałam piękny len, guziczki, niteczki, muliny  i inne przydasie krawieckie 

Na zdjęciach widoczna tylko mała garstka  tego , do czego mam słabość.

Właściwie to mogłabym sama pasmanteryjno - tkaninowy sklep otworzyć. mam takie mega ilości. Oczywiście wykorzystuje to a jakże, jadnak chyba czas na małe "wiosenne " porządki. 

Do lnu tego wzdychałam i odchodziłam,  cena była  no no no nie mała, ale  każda Kobieta ma jakieś słabości. 

To są właśnie moje .

A czy  Wy też macie jakieś pokusy, takie typowo babskie, przed którymi nie możecie się oprzeć?

Chętnie poczytam :)

 Pozdrawiam poniedziałkowo i dziś urlopowo :) 

Dorota