HOME DAY

Taka sytuacja:
Dziecko wyjechało na dwudniowe ferie - matka czuje się dziwnie bo brakuje mi: mamo! mamo! mamo! .....
i tego chodzenia z góry na dół
i proszenia: wynieś talerz po sobie, włóż do zmywarki szklankę, nakarm kota, etc ...

Czyli mam dzień dla siebie , najgorzej że ciężko odnaleźć się w tej sytuacji bo jakieś mam poczucie bezczynności :) Trochę nienormalne ale cóż :)

W każdym razie znowu chyba odgruzuję pracownię, bo tam podobno "dziada z babą" brakuje (tak mawia rodzina;) -  w sumie prawda :)
Obiecałam skończyć kosmetyczkę, którą jutro chcę wysłać, przeróbka etui na tablet dla młodej damy też czeka bo ma być na cito i w końcu może podłożę te spodnie, o których istnieniu zapomniałam już rok temu - a jak zaczęłam grzebać głębiej i bluzka się znalazła bez guzika  i sweterek z wyszarpanym dekoltem i mnóstwo innych rzeczy do przeróbki.

Zatem zrzucam piżamy ( tak wiem że już po 12 w południe ;) robię herbatkę i zaszywam się w swoim warsztatowym królestwie. Zaś wieczorem po raz setny obejrzę "Co się wydarzyło w Madison County" z ulubioną Meryl Streep.

Wam życzę dobrej niedzieli :)

25 stycznia 2019

 „Dziwne czasy. Telefony bez przycisków. Drzwi bez klamek. Ludzie bez mózgu. Relacje bez uczuć!"
                                                                                                                         Autor nieznany.
 

Chyba mogę śmiało powiedzieć że coraz mniej znam ten świat  i coraz trudniej w nim się odnaleźć. Jest mi wstyd za "nas" za ludzi, bo to my nakręcamy tą machinę zachowań i negatywnych emocji.

Uczę swojego syna empatii, bycia koleżeńskim, chęci niesienia pomocy innym i aby był zwyczajnie dobrym człowiekiem - bo to dobro do niego wróci. Kiedyś - ale wróci ! Czasami obserwując inne dzieci i matki żałuję, że nie uczę cwaniactwa, przebiegłości i umiejętności przepychania się łokciami. Prawda jest taka że boję się o jego przyszłość w tym bardzo egoistycznym świecie.

Człowiek - człowiekowi stał się wilkiem.
Taka rzeczywistość.
Smutne jest to, że coraz bardziej boimy się - co pociąga za sobą coraz uboższe relacje z innymi, coraz mniej mówimy i rzadziej wyrażamy własne zdanie w obawie, że słowo nasze zostanie źle zrozumiane a co gorsza wykorzystane przeciwko nam.
Coraz mniej sobie ufamy.

Myślę że sytuacje jakie ostatnio miały miejsce zmusiły  nasze społeczeństwo do mniejszej czy większej refleksji. Powiedzmy STOP agresji i nienawiści. Szkoda czasu na hejt i obrażanie drugiego człowieka.

 Życie mamy tylko jedno. Tu i teraz

 

 MAMY WYBÓR 

#MuremZaOwsiakiem

Dziwny jest ten świat,
gdzie jeszcze wciąż
mieści się wiele zła.
I dziwne jest to,
że od tylu lat
człowiekiem gardzi człowiek.

Dziwny ten świat,
świat ludzkich spraw,
czasem aż wstyd przyznać się.
A jednak często jest,
że ktoś słowem złym
zabija tak, jak nożem.

Lecz ludzi dobrej woli jest więcej
i mocno wierzę w to,
że ten świat
nie zginie nigdy dzięki nim.
Nie! Nie! Nie! Nie!
Przyszedł już czas,
najwyższy czas,
nienawiść zniszczyć w sobie.
  

CZESŁAW NIEMEN 

                                                                      "Dziwny jest ten świat"

2019 rok

Zawsze jest dobry moment ażeby powiedzieć  DZIEŃ DOBRY mimo, że już 9 stycznia i niebawem będziemy rozbierać świąteczne choinki, o ile już tego nie zrobiliśmy. Moja w tym roku wyjątkowo długo stoi i jeszcze się nie sypie- zatem niechaj błyszczy jak najdłużej bo uwielbiam to świąteczne drzewko.

WITAJCIE zatem w tym nowym 2019 roku :) niechaj będzie dla nas wszystkich dobry :)

Niebawem minie 10 lat odkąd prowadzę bloga - nie wiem kiedy to zleciało. Pierwszy nieudolny post napisałam w lutym 2009 roku, który po jakimś czasie usunęłam zupełnie niechcący. Pojawiały się wzloty i upadki - na tych blogowych kartach. Nie mniej jednak  bardzo lubię to swoje miejsce on-line  i darzę je dużą sympatią. Będę tu dalej. Nigdzie nie uciekam :) Zostaniecie ze mną? :)

Nie mam zwyczaju robić podsumowań tego co było ani też tym bardziej planować co będzie i jaki będzie ten kolejny rok bo marnie mi to wychodzi to raz , a dwa zwyczajnie nie lubię. Jednakże rok 2018 był rokiem dość przełomowym dla mnie, zaszwankowało zdrowie i trochę trzeba było pewne sprawy odpuścić, a nadać bieg innym - tym priorytetowym w danym momencie. To był idealny rok do przewartościowania rożnych spraw z serii - relacje społecznościowe. Udało się :)

W końcu też zaopatrzyłam się pierwszy raz w życiu w planer i będę planować - a jest co :)

Życzę Wam mnóstwo optymizmu i dużo uśmiechu na ten nadchodzący czas :)

D O R O T A