Bezinteresownie

Czy w dzisiejszych czasach istnieją ludzie, którzy bezinteresownie ofiarują komuś coś?

Wierzcie mi, że w realu nie spotkałam się z takimi, niby "bezinteresownie" ale jednak z podtekstem w stylu : "pamiętaj o mnie jakby coś".
Z taką bezinteresownością  spotkałam się tu - na łamach bloga, wśród blogerek. W tym wielkim wirtualnym świecie, czasami może trochę wyidealizowanym, czasmi kreującym się  na inny aniżeli w rzeczywistości jest - funkcjonują fantastyczne osoby, a na dodatek są to prawdziwe osoby.
Dzieli nas tylko monitor - i tylko tyle.
Tak, to prawda - że tak naprawdę nie wiemy kto siedzi po drugiej stronie monitora, Jednak jeśli z tą osobą wymieniło się "setki" maili w ciągu dwóch lat, spędziło mnóstwo godzin na pogaduchach na gg i czacie, teoretycznie  "weszło się" do domu tej osoby.
To się WIE jaka jest ta osoba , jakie ma intencje, czym się kieruje, co kocha , co lubi , czy jest szczera itp ...

I znów niektórzy posądzą mnie o klubik wzajemnej adoracji, ale co tam, przecież to mój blog i mam prawo !!!
Taką bezinteresowną osobą, min. jest właśnie Paulinka, i nie mówię tu o prezentach, które mi  bardzo często robi, tylko o tym że zawsze była i zawsze jest obok, gdy się śmieję i gdy płaczę, gdy mam doła i gdy skaczę z radości do słońca .
i zawsze ... zawsze ... obiektywna



Kiedyś  przyjadę i pokażesz mi tą  zieloną  Irlandię widzianą Twoim okiem , posłuchamy tej fantastycznej irlandziej muzyki, napijemy się piwa, a rozmowy nasze będa trwały do rana

******************************************

zgadnijcie od kogo te bezinteresowne prezenty   ;)

..

Odkąd przyniosłam paczkę do domu na trufle  polowała moja Rodzinka. Niby nie pozwoliłam podjadać, ale ciągle jakaś niewidzialna ręka podkradała z pudełeczka te przepyszne trufle. Postanowiłam nakryć tego łasucha.

W niedzielne popołudnie zrobiłam  kawke z mleczkiem, by umilić sobie czas oczekiwania na "kradzieja" rozłożyłam gazetkę Period Living- bo w pracy na szybko przekartkowałam tylko.

i czekałam ... 

haaaaa 

mam Cię myślę sobie, 

i jak się okazało tym małym łasuchem, 

- który podobno nie przepadał za słodyczami nigdy ,

- który porzucił właśnie pałaszowanie makaronu - co widac po rączkach( prawie rozmoczonych "od grzebania" w makaronie )  i po buźce na zdjęciach

był MIŁOSZEK

I jak nie kochać takiego małego Łasucha z iście Chopinowską fryzurką, ktorej Mama nie daje obciąć

Pozdrawiam Was cieplutko i życzę słonecznego wtorku wszystkim dobrym ludziom

ps. powoli wracam ;)