Sztućce

Chyba nie ma takiej osoby wśród nas , która nie kochałaby szperania i biegania po pchlich targach, buszowiskach i innych klamociarniach, w których przykryte pierzynką kurzu leżą fantastyczne przedmioty.

Zazdroszczę (ale w pozytywnym słowa znaczeniu) tym osobom , które maja "pod bokiem" takie prawdziwe pchle targi. Mi nie pozostaje nic innego jak tylko zadowolić się zwykłym ryneczkiem miejsko-wiejskim. Ale i tam czasami można upolować fajności. jak się nei ma co się lubi, to sie lubi co się ma :)

Zazwyczaj po takich wypadach coś do domu przywiozę. Kupując nie zawsze kieruję sie tym czy to praktyczne, czy mi akurat potrzebne.

A że słyne z chomiczego usposobienia to po prostu kupuje i gromadzę na poddaszu, bo nie zawsze od razu chce mi sie wyczyścić, wymyć, wyszorować czy pomalować. I w sumie moje poddasze też mogłoby być jedną wielką kalmociarnią :)

Owe sztućce kupiłam już rok temu - o tak , tak ,przeleżały rok, a może nawet rok i dłużej  na poddaszu. Ciężkie i sygnowane (przynajmniej większość), nadgryzione zębem czasu. Nawet do dzisiaj nie wyczyściłam ;) Wyciągnełam je i doszłam do wniosku, że mi niepotrzebne tak naprawdę

. To dowód na to że kupując je kierowałam się  instynktem chęci posiadania ich właśnie wtedy.

Gdyby któraś z Was chciała może te sztućce to chętnie sprzedam za cenę za jaką kupiłam. Oddam za 30 zł już z wysyłką.

Pozdrawiam Was cieplutko

Dorota